Znaki sprzeciwu / Libristo.pl
Znaki sprzeciwu

Kod: 12926821

Znaki sprzeciwu

Autor Jecz Barbara

Tomik "Znaki sprzeciwu" jest kolejna publikacja autorki. Wczesniej wydala trzy ksiazki poetyckie: "Z tego, co zostaje" (1993), "Punkt widzenia" (1997), "Fotografie" (2002). Patrzac na daty wydania tych publikacji, widac wyraznie, ... więcej


Niedostępna

Powiadomienie o dostępności

Dodaj do schowka

Zobacz książki o podobnej tematyce

Powiadomienie o dostępności

Powiadomienie o dostępności


Akceptacja - Zgłaszając nam chęć otrzymania powiadomienia, akceptujesz warunki Regulaminu

Będziemy sprawdzać dostępność książki za Ciebie

Wpisz swój adres e-mail, aby otrzymać od nas powiadomienie,
gdy książka będzie dostępna. Proste, prawda?

Więcej informacji o Znaki sprzeciwu

Opis

Tomik "Znaki sprzeciwu" jest kolejna publikacja autorki. Wczesniej wydala trzy ksiazki poetyckie: "Z tego, co zostaje" (1993), "Punkt widzenia" (1997), "Fotografie" (2002). Patrzac na daty wydania tych publikacji, widac wyraznie, ze kazda ksiazke przedziela dosc dlugi czas. Ale w przypadku Barbary Jeczowej, ten czas tylko dziala na korzysc autorki. Starannosc, przemyslane pomysly, funkcjonalnosc slowa, oszczednosc, wszystko jest to widoczne, nie tylko we wczesniejszych zbiorach, ale przede wszystkim w "Znakach sprzeciwu". Bardzo ciekawym motywem tej poezji jest tworzenie portretow, ktorych wyrazistosci, sugestywnosci, plastycznosci, nie powstydzilby sie niejeden malarz. W "Znakach sprzeciwu", jak chocby w wierszu "Niebo Poetow", mamy bardzo trafny obraz znanych autorow. Wbrew pozorom nie jest on wyrywkowy, stanowi pewnego rodzaju synteze, trafna, bolesna i tragiczna. Ci "wyluskani z milionow" - jak pisze poetka - "znad biurka, bufetu", mimo talentu, odnoszonych sukcesow, czesto nie potrafili uporac sie z wlasna osobowoscia. Znane sa przeciez tragiczne losy Ireneusza Iredynskiego, Konstantego Indefonsa Galczynskiego, Rafala Wojaczka czy Stanislawa Grochowiaka. Portret tych wybitnych ludzi piora jest tylko pozornie powtorzeniem wczesniejszych poetyckich kreacji. Jest w tym wierszu pewien zaskakujacy i odrebny motyw. Te "puchary oblokow" i "obloki w pucharach", w ujeciu Jeczowej sa potwierdzeniem calego mistycyzmu sztuki, jej sakralnosci, tego, co w przeszlosci, przez tysiaclecia, zostalo uswiecone tradycja, ze poeta, to nie tylko wieszcz, jak chcieli romantycy, ale to rowniez ktos, kto ma prawo czuc sie, w wyjatkowych sytuacjach, partnerem Pana Boga. Dzieje sie tak dlatego, ze opowiada sie za dobrem, pieknem i miloscia do drugiego czlowieka. Te wartosci sa najwazniejsze. Nawet za cene schodzenia do przyslowiowych piekiel, po to, zeby poznac znak nedzy i upodlenia i zeby z tego padolu lez, zagubienia i czesto czynienia krzywdy, przezyc ekspiacje i tym samym potwierdzic uniwersalne wartosci, ktore zawsze powinien wyznawac czlowiek, a szczegolnie poeta. W "Znakach Sprzeciwu" znajdziemy rowniez portret starzejacej sie wielkiej damy polskiej poezji Kazimiery Illakowiczownej. Portret dyskretny, narysowany delikatna kreska, z przywolanych niektorych szczegolow jej zycia, zachowan, wygladu. Barbara Jecz jest podobnie jak Kazimiera Illakowiczowna Poznanianka. Tym bardziej czuje klimat swojego miasta, potrafiac wczuc sie, nie tylko w biografie poetki, ale rowniez gromadzac slady, miejsca, w ktorych Illakowiczowna przebywala. Tych portretow jest wiecej, ale mimo wszystko, nie one swiadcza o wysokim poziomie tej poezji. Najbardziej udane sa te utwory w ktorych podmiot liryczny tych wierszy, wyraza swoje uczucia i przemyslenia poprzez pejzaz. Wtedy mamy do czynienia z takimi metaforycznymi konstrukcjami, ktore pozwalaja na obcowanie nie tylko z madroscia wyrazanych mysli, ale i ze wzruszeniem. Tytuly tych utworow mowia same za siebie: "Zmrok", "Godzina trzecia", "Powietrze", "Koniec wakacji", "Powrot znad morza" i inne. Co ciekawe w samych wierszach sa liryczne perelki lub odwrotnie, takie zdania madrosciowe, ktore nazywamy aforyzmami czy sentencjami. Sa to takie autonomiczne calosci, ktore gdyby nie byly uzyte w wierszu rownie dobrze moglyby zaistniec samodzielnie. Oto jeden z przykladow: ... samochod jak srebrna igla sprawnie laczy dwa swiaty szew tkwi w rozdartym sercu... z wiersza "Powrot znad morza". W tym samym wierszu jest rowniez obraz zachodzacego slonca. Ta zacytowana nizej strofa, tez w pewnym sensie jest odrebnym utworem, miniatura: juz nie zobacze slonca tego boga i wroga gdy po upalnym dniu gole jak niemowle zazywa kapieli na horyzoncie. Czy to nie piekny i nie tylko wzruszajacy obraz, taka swoista bolorozkosz. Bo przeciez jest to mowa o zegnaniu sie. Goraco polecamy poezje Barbary Jeczowej.

Szczegóły książki

Kategoria Książki po polsku Literatura Poezja Poezja polska

Ulubione w innej kategorii


250 000
zadowolonych klientów

Od roku 2008 obsłużyliśmy wielu miłośników książek, ale dla nas każdy był tym wyjątkowym.


Paczkomat 12,99 ZŁ 31975 punktów

Copyright! ©2008-24 libristo.pl Wszelkie prawa zastrzeżonePrywatnieCookies


Konto: Logowanie
Wszystkie książki świata w jednym miejscu. I co więcej w super cenach.

Koszyk ( pusty )

Kup za 299 zł i
zyskaj darmową dostawę.

Twoja lokalizacja: