Code: 12896323

Samolot mysliwski Jak -23

Name: Samolot mysliwski Jak -23
Brand: Wydawnictwo ZP
SKU: 12896323
Availability: OutOfStock

by Marian Mikolajczuk

Language: Polish
Binding: Paperback
Number of pages: 40
Publisher: Wydawnictwo ZP, 2011
More about this

Out of stock

Availability alert

Add to wishlist

1 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego Warszawa w latach 1943-1945
79.54 zł -9 %
Buy
Fotosynteza
38.95 zł -10 %
Buy
Obnażenie prawdy Tom 2
27.21 zł -40 %
Buy
Dogmatyka prawa administracyjnego Bilans rozwoju reformy i przyszłych zadań
97.05 zł -10 %
Buy

Availability alert

We will watch availability for you

Enter your e-mail address and once book will be available,
we will send you a message. It's that simple.

Book synopsis

W ZSRR glowne lotnicze biura konstrukcyjne w latach 1946-1947 zbudowaly kilka typow i wersji mysliwcow: Jak-15, Jak-17, Jak-19, MiG-9, La-150, La-152, La-156, La-160, Su-9 z silnikiem RD-10 i jego odmiana z dopalaniem RD-10F. Jednak zasadniczym osiagnieciem tych biur konstrukcyjnych bylo zastosowanie nowych rodzajow zespolow napedowych w postaci skopiowanych brytyjskich silnikow odrzutowych Rolls Royce Dervent V jako RD-500 i Nene-1,jako RD-45. Silniki te dysponowaly znacznie wiekszym ciagiem (dwukrotnie!) oraz byly sprawniejsze i charakteryzowaly sie wieksza niezawodnoscia. Majac znacznie doskonalsze silniki konstruktorzy przystapili do prac nad nowymi konstrukcjami mysliwcow. W dosc krotkim czasie powstala kolejna seria samolotow, ktore charakteryzowaly sie znacznie lepszymi osiagami, a co najwazniejsze spelnialy juz opracowane przez wojsko wymagania taktyczno-techniczne. W wyniku przeprowadzonych prob porownawczych do produkcji seryjnej zakwalifikowano trzy nowe konstrukcje: MiG-15, La-15 oraz Jak-23. Jak sie pozniej okazalo tylko ten pierwszy przeszedl do historii swiatowego lotnictwa, natomiast pozostale mimo, iz produkowane seryjnie nie odegraly wiekszej roli, a posluzyly do przeszkolenia kadr oraz opanowania eksploatacji samolotow mysliwskich z napedem odrzutowym. Stosunkowo mala liczba wyprodukowanych Jakow-23 (ponad 300 egz.) w lotnictwie ZSRR pozostala w cieniu rewelacyjnego, skosnoskrzydlego MiGa-15, a niemal wszystkie Jaki-23, po krotkiej eksploatacji w jednostkach Sil Powietrznych ZSRR, trafily do panstw sojuszniczych. Nalezy przy tym nadmienic, iz okolo 30% (okolo 90 egz.) tych maszyn trafilo do Polski, gdzie byly uzytkowane niemal przez 10 lat (1951-1960). Mimo, iz samolot ten eksploatowany byl w okresie zimnej wojny, to jednak nie bral udzialu w zadnym z owczesnych konfliktow zbrojnych. Kilkunastoletnia eksploatacja tej konstrukcji umozliwila na wielokrotna jej ocene zarowno przez specjalne komisje pracujace w ramach prac kwalifikacyjnych, jak i przez grupy ekspertow spoza ZSRR (Grupa Wywiadu Technicznego w AFB Wright Patterson). Samolot oraz jego eksploatacja byla oceniona przez wielu pilotow wojskowych, ktorzy mogli poznac te konstrukcje bardzo dokladnie. Juz w trakcie projektowania zakladano pewne ograniczenia, ktore w sposob zasadniczy wplynely na jego osiagi i wlasciwosci. Konstrukcja odznaczala sie mala masa wlasna (1980 kg), co bylo uzyskane kosztem "odchudzenia" konstrukcji z roznego typu ukladow i instalacji. Z racji ukladu aerodynamicznego byl bardzo zwrotny, dysponowal nadmiarem ciagu, co wplywalo na stosunkowo duza predkosc pionowego wznoszenia (do 47 m/s). Jego klasyczny uklad konstrukcji zapewnial latwosc w pilotazu, a maly rozbieg i dobieg w granicach 500-600 m umozliwial bazowanie na lotniskach o niewielkich pasach startowych.