Code: 12916015

Zniknac albo wejsc

Name: Zniknac albo wejsc
Brand: Slowo/obraz/terytoria
SKU: 12916015
Price: 30.92 PLN
Availability: InStock

by Birgitta Lillpers

Language: Polish
Binding: Hardback
Number of pages: 108
Publisher: Slowo/obraz/terytoria, 2009
More about this

30.92 zł

RRP: 37.77 zł

You save 6.85 zł

Low in stock at our supplier
Shipping in 4 days

Potřebujete více kusů?Máte-li zájem o více kusů, prověřte, prosím, nejprve dostupnost titulu na naši zákaznické podpoře.

Add to wishlist

Gąsienica
39.48 zł -20 %
Buy
Historia bez cenzury 6
44.62 zł -10 %
Buy

Give this book as a present today

Order book and choose Gift Order.
We will send you book gift voucher at once. You can give it out to anyone.
Book will be send to donee, nothing more to care about.

Book gift voucher sample Read more

You get 18 loyalty points

Book synopsis

Szwedzka krytyka okresla liryke Lillpers jako wybitnie anty-hierarchiczna: kierujac sie sobie tylko znana logika subtelnych skojarzen, poetka zestawia tematy i obrazy w sposob zawsze zaskakujacy, wiecznie burzac zastale mechanizmy myslenia. Nie ma tu obszarow zakazanych ani slow czy emocji "niepoetyckich": kazdy element rzeczywistosci moze na rownych prawach posluzyc za materie tworcza. Znajduje to odzwierciedlenie w jezyku Lillpers, nierzadko porownywanym z tworczoscia Bengta-Emila Johnsona, ktory slynie z nieokielznanych metafor i efektow brzmieniowych. Dyskurs poetycki tomu Nu försvinner vi eller ingar mieni sie mnostwem barw, przemawia slowami z roznych stron, czasow i kontekstow, czesto ulegajac podskornemu rytmowi frazy, z niemal dziecinnym uporem powtarzajac dzwieki, dopuszczajac do glosu zaslyszane gdzies melodie. Os tematyczna najnowszej ksiazki poetyckiej Birgitty Lillpers stanowi opozycja "centrum - peryferie" oraz, co za tym idzie, wszelkie podzialy, sztywne hierarchie, granice - czy raczej: absolutna niezgoda na nie. Kluczowa metafora jest las (wchodzac do lasu, stajemy sie jego czescia, znajdujemy swoje miejsce w bezpiecznej calosci) i przecinajace go granice poszczegolnych parceli (stajac na granicy, znikamy w sferze nieprzynaleznej niczemu, jednoczesnie jednak zyskujemy tam, w skrajnej samotnosci, wyjatkowa wyrazistosc). W kolejnych czesciach tomu Lillpers mowi o przywiazaniu do konkretnego miejsca, do ziemi, na ktorej wciaz zywa jest obecnosc poprzednich pokolen, o brutalnej ingerencji swiata zewnetrznego w prywatne "centrum swiata", wreszcie o nieuniknionej samotnosci czlowieka, mimo iz jego granic nie da sie precyzyjnie wytyczyc, a wiec nie da sie go do konca oddzielic od innych.